15
VGA
VGA ofwel Video Graphics Array is een standaard voor het
weergeven van beelden op een computermonitor. De VGA-
standaard werd ontwikkeld door IBM en is door de jaren heen
uitgegroeid als de de facto standaard voor het aansturen van
computer-schermen. De VGA-standaard werd door IBM in 1987 in
1987 geïntroduceerd. De standaardindeling van een VGA-scherm is
640x480 pixels. Iedere pixel is vierkant en de beeldverhouding van
het scherm is dus 4:3. Vierkante pixels zijn duidelijker en mooier om
te zien en maken de grafische programmatuur eenvoudiger. Al
gauw kwamen er videokaarten en schermen die meer pixels konden
tonen, van 800×600 tot 1600×1200. Sommige video- kaarten
hebben een stuurprogramma nodig om deze hogere resoluties te
kunnen tonen. De signalen van de videokaart naar de monitor zijn
bij de oudere standaarden CGA en EGA digitaal. Maar omdat er
meer kleuren nodig waren heeft men voor analoge signalen
gekozen. Het principe van VGA-aansturing is gebaseerd op analoge
aansturing met behulp van gescheiden kleuren. Deze drie kleuren,
rood, groen en blauw (RGB) worden apart over een lijn gestuurd en
de horizontale en verticale uitlijning wordt door een horizontale en
verticale sync (=synchronisatie) aangestuurd. Het grote voordeel
van RGB-aansturing t.o.v. composite is dat er met RGB veel
hogere resoluties haalbaar zijn. De VGA-poort van de pc gebruikt
altijd een D-type connector met 15 pinnen. De gebruikte analoge
grafische kaarten accepteren aparte sync en een 'sync-on-green'
signaal en een standaard bereik van 55 Hz tot ruim 75 Hz. De VGA-
videokaarten kunnen ook door programma's aangestuurd worden
alsof het CGA o fEGA-videokaarten zijn. Sommige typen kunnen
ook de Hercules-kaart emuleren. Hoewel er sinds 1987 veel nieuwe
standaarden zijn gekomen (SVGA,XGA, etc.) met een veel hogere
en betere resolutie blijft VGA de standaard die door elke personal
computer wordt ondersteund. Een VGA-videokaart bevat drie
RAMDAC-chips waarmee digitale data omgevormd worden tot
analoge data, zodat de gegevens op het scherm getoond kunnen
worden.
VIEWFINDER
Om te kunnen bepalen wat er op een foto komt te staan, is elke
camera uitge-rust met een of meerdere beeldzoekers. De meeste
camera's zijn voorzien van een optische zoeker. Andere zoekers
zijn: elektronische beeldzoeker (EVF), LCD-scherm en spiegelreflex-
zoeker. Het grote voordeel van een LCD-scherm is dat het resultaat
direct zichtbaar is.
